Τζέρι Μόρις: η πρώτη επιστημονική μελέτη που συνδέει την άσκηση με την υγεία

Ο Jerry Morris, ένας Βρετανός ιατρός, προσπάθησε τη δεκαετία του ’40 να εντοπίσει τη σύνδεση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της καρδιοαγγειακής υγείας, καθώς τα κρούσματα εμφραγμάτων και στεφανιαίων νοσημάτων είχαν αυξηθεί σημαντικά. Εξαιτίας της περιορισμένης χρηματοδότησης λόγω των συνεπειών του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου επινόησε έναν οικονομικό τρόπο να διεξάγει την έρευνά του. Καθώς πήγαινε μια μέρα στη δουλειά, του ήρθε στο μυαλό η ιδέα ότι κάθε διώροφο λεωφορείο στο Λονδίνο ήταν ένα τέλειο εργαστήριο για τους σκοπούς του, αφού το καθένα διέθετε οδηγό που δουλεύει μια ζωή καθισμένος και έναν ελεγκτή που πάει συνεχώς πέρα δώθε.

Πέρα από την οριζόντια κίνηση, οι ελεγκτές ανέβαιναν κατά μέσο όρο 600 σκαλιά ανά βάρδια. Θα ήταν αδύνατο ο Μόρις να σχεδιάσει δυο πιο ιδανικές ομάδες ανθρώπων προς σύγκριση. Έτσι σε πρώτη φάση παρακολούθησε 31.000 χιλιάδες οδηγούς και ελεγκτές για δύο χρόνια και τα ευρήματά του ήταν εκπληκτικά: οι οδηγοί είχαν το διπλάσιο κίνδυνο να πάθουν καρδιακή προσβολή σε σχέση με τους ελεγκτές, ανεξαρτήτως της γενικής τους υγείας.

Αποφασισμένος να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της πρώτης του έρευνας, ο Μόρις διεξήγαγε μια δεύτερη, πιο περιεκτική μελέτη. Επιλέγοντας τους ταχυδρόμους ως ομάδα μελέτης, εξέτασε τους κινδύνους για την υγεία των εργαζομένων που περνούσαν τη μέρα τους περπατώντας ή ποδηλατώντας σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους που εργάζονταν σε γραφείο. Τα δεδομένα ήταν εντυπωσιακά: οι ταχυδρόμοι που κυκλοφορούσαν ενεργά είχαν τις μισές πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακές προσβολές σε σχέση με τους συναδέλφους τους που εργάζονταν σε γραφείο. Με αυτή την έρευνα, προσέφερε την πρώτη σαφή και μετρήσιμη επιστημονική απόδειξη της σχέσης μεταξύ της φυσικής δραστηριότητας και της υγείας.